คนที่เคยกอด คนที่เคยฮัก
ต้องมากลายเป็นแค่คนฮู้จัก
แต่ว่าจักเขาไปอยู่หม่องใด๋
ฮักกันบ่ได้กะบ่ได้แปลว่าบ่ได้ฮัก
ยังคิดฮอดเขาคัก จั่กว่าเป็นหยังน้อใจ
ย้อนเขานั้นจากไปตั้งโดนแล้ว
เขานั้นบ่มีวันกลับมาแล้ว
ให้ทั้งใจเบิ่ดแล้วกะบ่มีทางที่สิเป็นคือเก่า
ย้อนว่าโตเฮานั้นบ่จื่อ คือใจจดจำแต่เรื่องเขา
ลังเทื่อได้นั่งกอดเข่า คิดฮอดเขาคนที่เคยฮักกัน
มันกะเหงาแนอยู่บางเทื่อ เจ็บแนอยู่บางเทื่อ
กะมีน้ำตาแนล่ะบางเทื่อ ยามคิดพ้อตอนที่เฮาฮักกัน
แต่ตอนนี้มันบ่มีอีกแล้ว บ่มีแล้วคนเคยฮักกัน
ตั้งแต่เขาถิ่มไปมื้อนั้น แค่หายใจเพื่อใช้ชีวิต คือความคิดฮอด
ย้อนเขานั้นจากไปตั้งโดนแล้ว
เขานั้นบ่มีวันกลับมาแล้ว
ให้ทั้งใจเบิ่ดแล้วกะบ่มีทางที่สิเป็นคือเก่า
ย้อนว่าโตเฮานั้นบ่จื่อ คือใจจดจำแต่เรื่องเขา
ลังเทื่อได้นั่งกอดเข่า คิดฮอดเขาคนที่เคยฮักกัน
มันกะเหงาแนอยู่บางเทื่อ เจ็บแนอยู่บางเทื่อ
กะมีน้ำตาแนล่ะบางเทื่อ ยามคิดพ้อตอนที่เฮาฮักกัน
แต่ตอนนี้มันบ่มีอีกแล้ว บ่มีแล้วคนเคยฮักกัน
ตั้งแต่เขาถิ่มไปมื้อนั้น แค่หายใจเพื่อใช้ชีวิต คือความคิดฮอด
อยากให้กลับขึ้นมา คงว่าคงสิเป็นไปบ่ได้
มีสิทธิ์แค่เพียงคิดฮอด คิดฮอดจนสิขาดใจ โอ๊ย
มันกะเหงาแนอยู่บางเทื่อ เจ็บแนอยู่บางเทื่อ
กะมีน้ำตาแนล่ะบางเทื่อ ยามคิดพ้อตอนที่เฮาฮักกัน
แต่ตอนนี้มันบ่มีอีกแล้ว บ่มีแล้วคนเคยฮักกัน
ตั้งแต่เขาถิ่มไปมื้อนั้น แค่หายใจเพื่อใช้ชีวิต คือความคิดฮอด